Akinetopsia

Serebral akinetopsia veya hareket körlüğü olarak da bilinen Akinetopsia, bir hastanın sabit nesneleri sorunsuz görebilmesine rağmen görme alanındaki hareketi algılayamadığı nöropsikolojik bir bozukluktur. Çeşitli derecelerde akinetopsia vardır: hareketi bir sinema makarasının kareleri olarak görmekten herhangi bir hareketi ayırt edememeye kadar. Şu anda akinetopsia için etkili bir tedavi veya tedavi yoktur. 

Belirti ve bulgular

Akinetopsia semptom şiddetine ve akinetopsinin hastanın yaşam kalitesini etkilediği miktara bağlı olarak "göze çarpmayan akinetopsia" veya "gros akinetopsia" olmak üzere iki kategoriye ayrılabilir. 

Göze çarpmayan akinetopsia

Göze çarpmayan akinetopsia genellikle hareketi bir sinema makarası veya çoklu pozlama fotoğrafı olarak görerek tanımlanır. Bu, en yaygın akinetopsi türüdür ve birçok hasta stroboskopik görmeyi bir sıkıntı olarak görür. Akinetopsia, genellikle hareketin her karesinde ardıl görüntüler bırakılarak, görsel takip (palinopsia) ile ortaya çıkar. Reçeteli ilaçlar, halüsinojen persistan algı bozukluğu (HPPD) ve enfarktüssüz inatçı auradan kaynaklanır. Akinetopsia palinopsia'nın patofizyolojisi bilinmemekle birlikte, normalde göz hareketleri sırasında görsel stabiliteyi (örneğin sakkadik baskılama) korumak için kullanılan fizyolojik hareket bastırma mekanizmalarının uygun olmayan aktivasyonuna bağlı olduğu varsayılmıştır. 

Brüt akinetopsi

Gross akinetopsia, oldukça nadir görülen bir durumdur. Hastalar derin hareket körlüğüne sahiptir ve günlük yaşam aktivitelerini gerçekleştirmede zorluk yaşarlar. Görmeyi bir sinema makarası olarak görmek yerine, bu hastalar kaba hareketi algılamakta güçlük çekerler. Bu son derece nadir durum hakkında bilinenlerin çoğu, LM adlı bir hastanın vaka çalışmasıyla öğrenildi. LM, "sıvı buzul gibi donmuş göründüğü için" bir fincan çay veya kahve dökmenin zor olduğunu açıkladı. Dökülmeyi ne zaman durduracağını bilmiyordu çünkü yükselen sıvının hareketini algılayamıyordu. LM ve diğer hastalar da dudak hareketleri ve değişen yüz ifadeleri kaçırıldığı için konuşmaları takip etmekte sorun yaşadıklarından şikayet ettiler. LM, bir odada ikiden fazla kişi dolaşırken kendini güvensiz hissettiğini ifade etti: "İnsanlar birdenbire burada veya oradaydı ama onları hareket ederken görmedim". Hareket, bir nesnenin veya kişinin konumundaki değişikliği karşılaştırarak çıkarılır. LM ve diğerleri, karşıdan karşıya geçmenin ve araba sürmenin de büyük zorluk olduğunu anlattılar. LM, mesafeyi tahmin etmek için işitme duyusunu eğitmeye başladı.

Beyin yapısındaki bir değişiklik (tipik olarak lezyonlar) duyusal bilgiyi anlamanın psikolojik sürecini, bu durumda görsel bilgiyi rahatsız eder. Görsel hareket işlemenin diğer işlevlerden anatomik olarak ayrılması nedeniyle yalnızca görsel hareketin bozulması mümkündür. Akinetopsia gibi, renk algısı da akromatopside olduğu gibi seçici olarak rahatsız edilebilir. Normal uzamsal keskinliğe, titreme tespiti, stereo ve renkli görmeye rağmen hareketi görememe var. Diğer bozulmamış işlevler arasında görsel alan algısı ve şekillerin, nesnelerin ve yüzlerin görsel olarak tanımlanması bulunur. Akinetopsia, basit algının yanı sıra, nesnelere ulaşmak ve nesneleri yakalamak gibi görsel motor görevleri de bozar. Görevleri yaparken, kişinin kendi hareketinin geribildirimi önemli görünmektedir. 

Nedenleri

Beyin lezyonları

Akinetopsia, görsel korteksin arka tarafındaki lezyonlardan edinilmiş bir eksiklik olabilir. Lezyonlar daha çok brüt akinetopsiye neden olur. Orta temporal korteksin nöronları hareket eden uyaranlara yanıt verir ve bu nedenle orta temporal korteks, serebral korteksin hareket işleme alanıdır. LM durumunda, beyin lezyonu iki taraflı ve simetrikti ve aynı zamanda diğer görsel fonksiyonları etkilemeyecek kadar küçüktü. Bazı tek taraflı lezyonların da hareket algısını bozduğu bildirilmiştir. Akinetopsi lezyonlar yoluyla nadirdir çünkü oksipital lobdaki hasar genellikle birden fazla görsel işlevi rahatsız eder. Akinetopsia, travmatik beyin hasarının bir sonucu olarak da rapor edilmiştir. 

Transkraniyal manyetik stimülasyon

Göze çarpmayan akinetopsia, sağlıklı deneklerde görsel korteksin V5 alanının transkraniyal manyetik uyarımı (TMS) kullanılarak seçici ve geçici olarak indüklenebilir. V5 alanına karşılık gelen 1 cm²'lik bir kafa yüzeyinde gerçekleştirilir. 800 mikrosaniye TMS atımı ve saniyede 11 derecede 28 ms'lik uyaran ile V5, yaklaşık 20-30 ms için etkisiz hale getirilir. Hareketli bir görsel uyaranın başlamasından önce ve sonra −20 ms ile +10 ms arasında etkilidir. V1'in TMS ile inaktive edilmesi, görsel uyaranın başlamasından 60-70 ms sonra bir dereceye kadar akinetopsi indükleyebilir. V1'in TMS'si, akinetopsiyi indüklemede V5'in TMS'si kadar etkili değildir. 

Alzheimer hastalığı

Hafıza problemlerinin yanı sıra, Alzheimer hastalarında çeşitli derecelerde akinetopsi olabilir. Bu onların belirgin yönelim bozukluğuna katkıda bulunabilir. Pelak ve Hoyt bir Alzheimer vaka çalışmasını kaydetmiş olsalar da, konuyla ilgili henüz çok fazla araştırma yapılmadı. 

Antidepresanlar

Göze çarpmayan akinetopsi, belirli antidepresanların yüksek dozları ile tetiklenebilir ve doz azaltıldığında görme normale döner. 

Görsel algı alanları

Hareket işleme için ilgili iki görsel alan V5 ve V1'dir. Bu alanlar vizyondaki işlevleriyle ayrılır. Fonksiyonel alan, özellikle davranışsal etkiler olmak üzere bu alanın ortak seçiciliğine ve uyarılmasına sahip bir dizi nörondur. Görsel kortekste 30'dan fazla özel işlem alanı bulundu. 

V5

Görsel alan MT (orta temporal) olarak da bilinen V5, temporal lobda lateral ve ventral olarak, inferior temporal sulkusun yükselen uzvunun ve lateral oksipital sulkusun kesişme noktasının yakınında bulunur. V5'teki tüm nöronlar hareket seçicidir ve çoğu yön seçicidir. V5'in fonksiyonel uzmanlaşmasının kanıtı ilk olarak primatlarda bulundu. Akinetopsi hastaları, V5'te tek taraflı veya iki taraflı hasar görme eğilimindedir.

V1

Birincil görsel korteks olarak da bilinen V1, Brodmann 17 bölgesinde yer almaktadır. V1, görsel bilgilerin ön işleme yetenekleriyle bilinir; ancak, artık kortekse giden tek algısal olarak etkili geçit olarak görülmemektedir. Hareket bilgisi, V1'den geçmeden V5'e ulaşabilir ve basit görsel hareketi görmek için V5'ten V1'e dönüş girişi gerekli değildir. Hareketle ilgili sinyaller, farklı zamanlarda V1 (60–70 ms) ve V5'e (<30 ms) ulaşır ve V5, V1'den bağımsız hareket eder. Kör görüşe sahip hastalar V1'e zarar verir, ancak V5 sağlam olduğu için hareketi yine de hissedebilirler. V1'in devre dışı bırakılması, hareket görüşünü sınırlar, ancak tamamen durdurmaz. 

Ventral ve dorsal akarsular

Görsel beyin organizasyonu üzerine bir başka düşünce, uzaysal görüş için akış teorisi, algılama için ventral akış ve eylem için dorsal akıştır. LM'nin hem algılama hem de eylemde bozulma olduğu için (eylemleri kavrama ve yakalama gibi), V5'in hem algılama hem de eylem işleme akışlarına girdi sağladığı öne sürülmüştür. 

Durum çalışmaları

Potzl ve Redlich'in hastası

1911'de Potzl ve Redlich, arka beyninde iki taraflı hasar olan 58 yaşında bir kadın hasta bildirdi. Hareketi, sanki nesne hareketsiz kalmış, ancak birbirini izleyen farklı pozisyonlarda görünüyormuş gibi tanımladı. Ek olarak görme alanının önemli bir kısmını kaybetti ve anomik afazi vardı. 

Goldstein ve Gelb'in hastası

1918'de Goldstein ve Gelb, 24 yaşındaki bir erkeğin arka beyninde kurşun yarası olduğunu bildirdi. Hasta hiçbir hareket izlenimi bildirmedi. Nesnenin yeni konumunu (sol, sağ, yukarı, aşağı) belirtebilirdi, ancak "arada hiçbir şey" görmedi. Goldestein ve Gelb, hastanın sol oksipital lobun lateral ve medial kısımlarına zarar verdiğine inanırken, daha sonra her iki oksipital lobun, bilateral, konsantrik görme alanı kaybı nedeniyle muhtemelen etkilendiğini belirtmiştir. Görme alanını 30 derecelik bir eksantrikliğin ötesinde kaybetti ve görsel nesneleri özel isimleriyle tanımlayamadı. 

"LM"

Akinetopsia hakkında bilinenlerin çoğu, Ekim 1978'de baş ağrısı ve baş dönmesinden şikayet ederek hastaneye başvuran 43 yaşındaki LM'den öğrenildi. LM'ye, görsel korteksin arkasında bilateral, simetrik lezyonlarla sonuçlanan superior sagital sinüs trombozu tanısı kondu. Bu lezyonlar 1994 yılında PET ve MRI ile doğrulanmıştır. LM, belki de V1'in bir fonksiyonu olarak, "daha yüksek" bir görsel kortikal alanın bir fonksiyonu olarak veya V5'in bazı fonksiyonel korunmasının bir fonksiyonu olarak korunan minimal hareket algısına sahipti.

LM etkili bir tedavi bulamadı, bu yüzden birden fazla görsel hareket uyarıcısı olan durumlardan kaçınmayı öğrendi, yani bunlara bakmayarak veya sabitleyerek. Bunu yapmak için çok verimli başa çıkma stratejileri geliştirdi ve yine de hayatını yaşadı. Ayrıca karşıdan karşıya geçmeye devam etmek için hareketli araçların mesafesini ses algılama ile tahmin etti.

LM, normal görüşe sahip 24 yaşındaki bir kadın deneğe karşı üç alanda test edildi: 

Hareket görüşü dışındaki görsel işlevler

LM, görme alanlarının merkezinde veya çevresinde bir renk ayrımı eksikliği kanıtı yoktu. Görsel nesneleri ve kelimeleri tanıma süresi, kontrolden biraz daha yüksekti, ancak istatistiksel olarak anlamlı değildi. Görme alanında herhangi bir kısıtlama ve skotoma yoktu.

Hareket görme bozukluğu

LM'nin hareket izlenimi, hareketin yönüne (yatay-dikey), hıza ve hareket yolunun merkezinde sabitlenip sabitlenmediğine veya nesneyi gözleriyle takip edip etmediğine bağlıydı. Uyarı olarak dairesel ışık hedefleri kullanıldı.

Çalışmalarda, LM, hareket yolunun ortasında sabitlenirken, bu hızın hem altındaki hem de üstündeki hareketi görmekte güçlük çekerek, saniyede 14 derecelik bir hızda yatay hareket izlenimi bildirdi (derece / s). Hareketli noktayı takip etmesine izin verildiğinde, 18 derece / s'ye kadar bir miktar yatay hareket görüşüne sahipti. Dikey hareket için, hasta hedefi izlerken 10 derece / s sabitlenmiş veya 13 derece / s altındaki hareketi görebiliyordu. Hasta, 18 ve 13 derece / s'den yüksek uyaran hızları için algısal deneyimini sırasıyla "solda veya sağda bir ışık noktası" veya "yukarı veya aşağı bir ışık noktası" ve "bazen aradaki ardışık konumlarda" olarak tanımladı, ancak hiçbir zaman hareket.

Derinlikte hareket

Hareket algısını derinlemesine belirlemek için deneycinin bir masa üstünde siyah boyalı tahta bir küpü hastaya doğru veya görüş açısından uzağa hareket ettirdiği çalışmalar yapıldı. 3 veya 6 derece / s'de 20 denemeden sonra, hastanın net bir hareket izlenimi yoktu. Ancak nesnenin konumunun değiştiğini biliyordu, küpün boyutunu biliyordu ve yakındaki diğer nesnelere göre küpün mesafesini doğru bir şekilde değerlendirebiliyordu.

İç ve dış görsel alanlar

İç ve dış görsel alanlardaki hareket tespiti test edildi. LM, iç görme alanı içinde, yatay hareket dikey hareketten daha kolay ayırt edilebilen bir miktar hareket algılayabiliyordu. Hasta periferik görme alanında hiçbir zaman hareket yönünü algılayamadı. LM'nin hızları değerlendirme yeteneği de test edildi. LM, 12 derece / sn'nin üzerindeki hızları hafife almış 

Hareket sonrası etki ve Phi fenomeni

Yatay yönde hareket eden dikey şeritlerin ve dönen bir sarmalın sonraki hareket etkisi test edildi. Her iki modelde de hareketi algılayabildi, ancak çizgiler için 10 denemeden sadece 3'ünde art arda hareket olduğunu bildirdi ve dönen spiral için hiçbir etkisi yoktu. Ayrıca sarmalın derinliğindeki herhangi bir hareket izlenimi de rapor etmedi. Phi fenomeninde dönüşümlü olarak iki dairesel ışık noktası görünür. Spotun bir yerden diğerine hareket ettiği anlaşılıyor. Hiçbir koşul kombinasyonu altında hasta herhangi bir görünür hareket bildirmedi. Her zaman iki bağımsız ışık noktası bildirdi.

Görsel olarak yönlendirilen takip göz ve parmak hareketleri

LM, sağ işaret parmağıyla bir tahtaya monte edilmiş bir telin yolunu izleyecekti. Test tamamen dokunsal (gözleri bağlı), tamamen görsel (tahta üzerinde cam) veya dokunsal-görsel koşullar altında gerçekleştirildi. Hasta en iyi tamamen dokunsal durumda ve görme durumunda çok kötü performans gösterdi. Dokunsal-görsel durumda görsel bilgiden de yararlanamadı. Hasta, zorluğun parmağı ile gözleri arasında olduğunu bildirdi. Parmağını çok hızlı hareket ettirirse parmağını gözleriyle takip edemezdi.

Ek deneyler

1994 yılında, tutarlı bir şekilde hareket eden karanlık bir arka plan üzerinde açık renkli karelerin rastgele dağılımına sahip bir uyarıcı kullanılarak LM'nin yeteneklerine ilişkin birkaç başka gözlem yapıldı. Bu uyaranla, LM her zaman hareket eksenini (dikey, yatay) belirleyebilir, ancak her zaman yönü değil. Hareketli ekrana birkaç statik kare eklenirse, yön tespiti şansa düşer, ancak hareket ekseninin tanımlanması yine de doğruydu. Birkaç kare baskın yöne zıt ve dik olarak hareket ediyorsa, hem yön hem de eksendeki performansı şansa düşer. 45, 135, 225 ve 315 derece gibi eğik yönlerdeki hareketi de tanımlayamadı ve her zaman ana yönlerde, 0, 90, 180 ve 270 derece yanıtlar verdi. 

"TD"

2019'da Heutink ve meslektaşları, kör ve kısmen gören kişiler için Uzmanlık Merkezi Royal Dutch Visio'ya kabul edilen akinetopsi hastası 37 yaşındaki bir kadın hastayı (TD) tanımladı. TD, sağ hemisferde oksipitotemporal bölgede bir iskemik enfarktüs ve sol oksipital hemisferde daha küçük bir enfarktüs geçirdi. MRI, hasarlı beyin bölgelerinin her iki yarım kürede V5 alanını içerdiğini doğruladı. TD, görsel hareketi algılamada sorunlar yaşadı ve ayrıca parlak renkler ve keskin kontrastların kendisini hasta hissettirdiğini bildirdi. TD ayrıca kendisinden ± 5 metreden daha uzaktaki nesneleri algılamada da sorunlar yaşadı. TD'nin bazı düşük görme işlevlerinde bozulmaları olmasına rağmen, bunlar hareket algısıyla ilgili yaşadığı sorunları açıklayamıyordu. Nöropsikolojik değerlendirme, Balint Sendromu, yarı uzamsal ihmal veya görsel yok olma, prosopagnozi veya nesne agnozisine dair hiçbir kanıt göstermedi. Uzaysal işlemede bozulma olduğuna dair bazı kanıtlar vardı. Birkaç davranış testinde, TD, LM'nin performansıyla karşılaştırılabilir olan özel ve seçici bir hareket algısı bozukluğu gösterdi. 

Hedef hızın TD'deki hareket algısına etkisi

TD'nin hareket yönünü belirleme yeteneği, küçük gri blokların hepsinin siyah bir arka plana karşı aynı hızda aynı yönde hareket ettiği bir görev kullanılarak test edildi. Bloklar dört yönde hareket edebilir: sağdan sola, soldan sağa, yukarı ve aşağı. Hareket hızı saniyede 2, 4,5, 9, 15 ve 24 derece arasında değişiyordu. Denemeler arasında hız ve yön rastgele değiştirildi. TD, saniyede 9 dereceye varan hızlarda mükemmel hareket yönü algısına sahipti. Hedeflerin hızı saniyede 9 derecenin üzerindeyken, TD'nin performansı saniyede 15 derece hızla% 50 doğruya ve saniyede 24 derecede% 0 doğru hızla düştü. Bloklar saniyede 24 derece hareket ettiğinde, TD sürekli olarak gerçek hareketin tam tersi yönünü bildirdi. 

Pelak ve Hoyt'un Alzheimer hastası

2000 yılında 70 yaşında bir erkek akinetopsia ile başvurdu. İki yıl önce araba kullanmayı bırakmıştı çünkü artık "sürüş sırasında hareketi göremiyordu". Karısı, başka bir arabanın hızını veya ne kadar uzakta olduğunu yargılayamadığını belirtti. Spor etkinlikleri veya aksiyon dolu TV şovları gibi önemli eylem veya hareket içeren televizyonu izlemekte zorluk çekiyordu. Sık sık karısına "olup biten hiçbir şey göremediğini" söylerdi. Nesneler hareket etmeye başladığında kaybolurlardı. Ancak, önemli bir eylem olmadığı için haberleri izleyebilirdi. Ayrıca Balint sendromu (hafif simultanagnozi, optik ataksi ve optik apraksi) belirtileri vardı. 

Pelak ve Hoyt'un TBI hastası

2003 yılında, 60 yaşındaki bir adam, iki yıl önce büyük bir sedir ışık direğinin düştüğü ve kafasına çarptığı travmatik beyin hasarının ardından görsel hareketi algılayamadığından şikayet etti. Bir avcı olarak yaşadığı zorluklardan örnekler verdi. Oyunu fark edemedi, diğer avcıları izleyemedi veya köpeğinin kendisine doğru geldiğini göremedi. Bunun yerine, bu nesneler, iki konum arasında herhangi bir hareket görülmeden bir yerde ve sonra başka bir yerde görünür. Araba sürerken ve bir grup sohbetini takip etmede zorluklar yaşadı. Yazılı bir belgeyi dikey veya yatay olarak tararken yerini kaybetti ve iki boyutlu planlardan üç boyutlu görüntüleri görselleştiremedi. 

REFERANSLAR 

1.  Zeki S (April 1991). "Cerebral akinetopsia (visual motion blindness). A review". Brain. 114 ( Pt 2) (2): 811–24. doi:10.1093/brain/114.2.811. PMID 2043951.
2. ^ https://www.bbc.com/future/article/20140624-the-man-who-saw-time-freeze
3. ^ Gersztenkorn D, Lee AG (2015). "Palinopsia revamped: a systematic review of the literature". Surv Ophthalmol. 60 (1): 1–35. doi:10.1016/j.survophthal.2014.06.003. PMID 25113609.
4. ^ Wurtz RH (September 2008). "Neuronal mechanisms of visual stability". Vision Res. 48 (20): 2070–89. doi:10.1016/j.visres.2008.03.021. PMC 2556215. PMID 18513781.
5. ^ Jump up to:a b c d e f g h i j k l m Zihl J, von Cramon D, Mai N (June 1983). "Selective disturbance of movement vision after bilateral brain damage". Brain. 106 (Pt 2) (2): 313–40. doi:10.1093/brain/106.2.313. PMID 6850272.
6. ^ Jump up to:a b c d e f g h i Pelak Victoria S.; Hoyt William F. (2005). "Symptoms of akinetopsia associated with traumatic brain injury and Alzheimer's Disease". Neuro-Ophthalmology. 29 (4): 137–142. doi:10.1080/01658100500218046.
7. ^ Jump up to:a b c d e Shipp S, de Jong BM, Zihl J, Frackowiak RS, Zeki S (October 1994). "The brain activity related to residual motion vision in a patient with bilateral lesions of V5". Brain. 117 ( Pt 5) (5): 1023–38. doi:10.1093/brain/117.5.1023. PMID 7953586. S2CID 25409218.
8. ^ Jump up to:a b c Schenk T, Mai N, Ditterich J, Zihl J (September 2000). "Can a motion-blind patient reach for moving objects?". Eur. J. Neurosci. 12 (9): 3351–60. doi:10.1046/j.1460-9568.2000.00194.x. PMID 10998118.
9. ^ Jump up to:a b c Schenk T, Ellison A, Rice N, Milner AD (2005). "The role of V5/MT+ in the control of catching movements: an rTMS study" (PDF). Neuropsychologia. 43 (2): 189–98. doi:10.1016/j.neuropsychologia.2004.11.006. PMID 15707904.
10. ^ Jump up to:a b c Zihl, J., ULM Munich (Max Planck Institute of Psychiatry), interviewed by R. Hamrick, Oct. 28, 2009.
11. ^ Jump up to:a b c d e f Beckers G, Zeki S (February 1995). "The consequences of inactivating areas V1 and V5 on visual motion perception". Brain. 118 ( Pt 1): 49–60. doi:10.1093/brain/118.1.49. PMID 7895014.
12. ^ Rizzo M, Nawrot M (December 1998). "Perception of movement and shape in Alzheimer's disease". Brain. 121 ( Pt 12) (12): 2259–70. doi:10.1093/brain/121.12.2259. PMID 9874479.
13. ^ Pinel, John P.J. (2011). Biopsychology (8th ed.). Boston: Allyn & Bacon. p. 160. ISBN 978-0-205-83256-9.
14. ^ Zeki S, Watson JD, Lueck CJ, Friston KJ, Kennard C, Frackowiak RS (March 1991). "A direct demonstration of functional specialization in human visual cortex". J. Neurosci. 11 (3): 641–9. doi:10.1523/JNEUROSCI.11-03-00641.1991. PMC 6575357. PMID 2002358.
15. ^ Wandell BA, Dumoulin SO, Brewer AA (October 2007). "Visual field maps in human cortex". Neuron. 56 (2): 366–83. doi:10.1016/j.neuron.2007.10.012. PMID 17964252.
16. ^ Jump up to:a b LaRock Eric. "Why neural synchrony fails to explain the unity of visual consciousness". Behavior and Philosophy. 34: 39–58.
17. ^ Schenk T, Zihl J (September 1997). "Visual motion perception after brain damage: I. Deficits in global motion perception". Neuropsychologia. 35 (9): 1289–97. doi:10.1016/S0028-3932(97)00004-3. PMID 9364498.
18. ^ Vaina LM, Solomon J, Chowdhury S, Sinha P, Belliveau JW (September 2001). "Functional neuroanatomy of biological motion perception in humans". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 98 (20): 11656–61. Bibcode:2001PNAS...9811656V. doi:10.1073/pnas.191374198. PMC 58785. PMID 11553776.
19. ^ Jump up to:a b Heutink, Joost; de Haan, Gera; Marsman, Jan-Bernard; van Dijk, Mart; Cordes, Christina (December 2018). "The effect of target speed on perception of visual motion direction in a patient with akinetopsia". Cortex. 119: 511–518. doi:10.1016/j.cortex.2018.12.002. PMID 30661737. 

KAYNAK https://en.wikipedia.org/wiki/Akinetopsia