Antropometrik Ölçümler Kalp Yetmezliği Hastalarında Olumsuz Sonuçları Tahmin Etmede VKİ'den Daha Doğru

OKUMA SÜRESİ: ~4 DAKİKA

Obezite uzun zamandır kalp yetmezliği (KY) gelişimi için bir risk faktörü olarak tanımlanmaktadır. Bununla birlikte, özellikle düşük ejeksiyon fraksiyonlu (HFrEF) KY hastalarında prognostik öneminin hala tam olarak anlaşılması gerekmektedir. KY hastalarında, obezitenin daha iyi sağkalım sonuçları ile ilişkili göründüğü bir 'obezite-sağkalım paradoksu' kavramı ortaya çıkmaktadır.

Bununla birlikte, bu ilişkiler, yağlanmanın bir ölçüsü olarak çeşitli sınırlamaları olan vücut kitle indeksine (VKİ) dayanmaktadır. Bel-boy oranı gibi alternatif antropometrik endeksler vücut yağ dağılımını daha iyi yansıtabilir ve yağlanmanın değerlendirilmesinde VKİ'nin yerini alması önerilmiştir.  

Ayrıca, HFrEF'deki en güçlü prediktif değişkenlerden biri olan adipozite ve natriüretik peptit seviyeleri arasındaki ilişki, tabloyu daha da karmaşık hale getirir. Sadece bazı çalışmalar bu ilişkiyi açıklamış olsa da, HFrEF'deki antropometrik indeksler ve sonuçlar arasındaki ilişki üzerindeki potansiyel kafa karıştırıcı etkileri anlamak önemlidir.

European Heart Journal'da yayınlanan yeni bir çalışma, kalp yetersizliği ve düşük ejeksiyon fraksiyonu (HFrEF) olan hastalarda obezite-sağkalım paradoksunun diğer prognostik değişkenler ayarlandığında ortadan kalktığını göstermiştir. PARADIGM-HF çalışmasındaki hastalar üzerinde yapılan araştırmada, yeni antropometrik endekslerin, geleneksel risk değişkenlerine göre ayarlandığında, yağlanma ile ölümcül sonuçlar arasında vücut kitle endeksine (VKİ) göre daha zayıf bir ilişki gösterdiği bulunmuştur.

Bununla birlikte, bu yeni endeksler daha fazla yağlanmaya sahip hastalarda KY hastaneye yatış riskinin daha yüksek olduğunu göstermiştir; bu da vücut yağ dağılımıyla ilgili geleneksel prognostik değişkenler tarafından yansıtılmayan patofizyolojik süreçleri tanımladıklarını düşündürmektedir.   

Bir çalışmada, kalp yetersizliği ve düşük ejeksiyon fraksiyonu olan hastalarda birkaç yeni antropometrik endeksin öngörücü değeri VKİ ile karşılaştırılmıştır. Çalışma, kalp yetersizliğinde global mortalite ve morbidite üzerindeki etkiyi belirlemeyi amaçlamıştır. Çalışmanın birincil sonucu KY hastaneye yatışı veya kardiyovasküler ölümdü. Çalışmada, VKİ 25 kg/m2 veya daha fazla olanlarda ortalama kilodan daha düşük mortalite riskiyle ilişkili bir 'obezite-sağkalım paradoksu' bulunmuştur.

 Ancak bu paradoks, diğer prognostik değişkenler için ayarlama yapıldıktan sonra ortadan kalkmıştır. Çalışmada, ayrıca daha fazla yağlanmanın birincil sonuç ve KY hastaneye yatış riskinin daha yüksek olmasıyla ilişkili olduğu bulunmuştur. Bu durum bel-boy oranında daha belirgindi. Bel-boy oranı, kalp yetmezliği hastaneye yatış riskinin BMI'den daha iyi bir öngörücüsüdür. Antropometrik endeksler ve sonuçlar arasındaki ilişki, natriüretik peptidler de dahil olmak üzere diğer prognostik değişkenler için kapsamlı bir şekilde ayarlanmıştır.  

Düşük BMI, kardiyovasküler ölümden ziyade kardiyovasküler olmayan ölümde önemli bir fazlalıkla birlikte daha yüksek ölüm riski ile ilişkilendirilmiştir. Yağlanma ve sağlıkla ilgili yaşam kalitesi arasındaki ilişki, BMI ve bel-boy oranı arasında tutarlıydı. Her ikisi de artan yağlanma ile birlikte sağlıkla ilgili yaşam kalitesinde keskin bir düşüş göstermiştir.  

Bulgular, özellikle obezite-sağkalım paradoksu BMI'nin düzeltilmemiş analizlerinin bir artefaktı gibi göründüğünden, HFrEF'li obez hastalarda kilo kaybını teşvik etmenin önemini vurgulamaktadır. Bununla birlikte, HFrEF'li hastalarında diyet ve egzersiz müdahalesi, bariatrik cerrahi veya yeni farmakolojik tedavilerin kullanıldığı az sayıda randomize kontrollü çalışma yapılmıştır.

Bu nedenle, HFrEF'li hastalarda kilo vermeye yönelik etkili ve güvenli yaklaşımlar bulma çabaları gereklidir. Çalışma ayrıca, vücut yağ dağılımı ile ilgili patofizyolojik süreçleri tanımlamak için yeni antropometrik endekslerin kullanılmasına yönelik daha fazla araştırmaya ihtiyaç olduğunu vurgulamaktadır.  

Çalışmada ayrıca kalp yetmezliği tedavisinde kullanılan bir kombinasyon ilacı olan sacubitril/valsartan'ın antropometrik ölçümlere göre etkisi de incelendi. Araştırmacılar, ilacın farklı antropometrik ölçülere sahip hastalarda eşit derecede etkili olduğunu tespit ederek, ilacın hastanın vücut yapısından bağımsız olarak kullanılabileceğini öne sürdü. Ancak yazarlar, bu bulguları doğrulamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç olduğunu belirtiyor.  

Çalışmanın bulguları, farklı antropometrik ölçülere sahip hastalarda kalp yetmezliğinin yönetilmesi için çıkarımlara sahiptir. HFrEF'li obez hastalarda kilo kaybı teşvik edilmeli ve vücut yağ dağılımı ile ilgili patofizyolojik süreçleri belirlemek için daha yeni bir antropometrik indeks kullanılmalıdır.

Bununla birlikte, çalışmanın bilinen değişkenler için ayarlama yapılmasına rağmen ölçülemeyen karışıklık olasılığı ve abdominal antropometrik ölçümlerin VKİ'den daha yüksek ölçüm hatalarıyla ilişkilendirilmesi gibi bazı sınırlamaları vardır. Analizler, takip sırasında herhangi bir kilo veya bel çevresi değişikliğini hesaba katmamıştır ve çalışmada kardiyorespiratuar uygunluk seviyeleri hakkında veri bulunmamaktadır.    

KAYNAK https://medtigo.com/news/anthropometric-measures-more-accurate-than-bmi-in-predicting-adverse-outcomes-in-heart-failure-patients