Otoimmun stomatitler

Ağız boşluğunu döşeyen skuamöz epitele özgü otoimmun hastalıkların hemen tümü dermatolojide geniş yer bulan patolojilerden oluşur

• Ağız mukozası lezyonları, özgün lokalizasyon seçimi olmayan, etyopatogenezinde otoimmun antikorların etkin olduğu kronik stomatitlerdir
• Genellikle vezikül ve bül oluşumu ön plandadır (her ikisi birlikte olabilir: vezikülobüllöz). 
• Ağız mukozasında oluşan veziküller/büller görece kısa ömürlüdür, çabucak patlarlar ve erozyonlara dönüşürler
• Erozyonlar ağrılıdır ve iyileşmeleri uzun sürse de sekonder infeksiyon eklenmedikçe iz bırakmazlar
• Erozyonlar nedeniyle yaşadıkları beslenme bozuklukları hastaların önemli yakınmalarının ilk sırasında yer alır
• Klinik açıdan bir başka önemli bulgu Nikolsky belirtisidir
• Veziküllerden ve büllerden alınan sıvılar, Tzanck preparatı hazırlanarak incelenir
• Otoimmun stomatitler 3 ana gruba ayrılırlar:
  • Pemfigus grubu (desmozomlara karşı otoantikor)
  • Pemfigoid grubu (bazal membran bileşenlerine karşı otoantikor)
  • Systemic Lupus Erythematosus (SLE) grubu + diskoid lupus (organa özgü olmayan otoantikorlar)