Son mesaj ...

Son ameliyattan önce beni arayıp;

"20 yıllık arkadaşız bende varsa bir hakkın helal et lütfen." demişti...

"Bu amelliyat iyi sonuçlanmayacak, öyle hissediyorum,... sen devam et kardeşim, eninde sonunda yine görüşeceğiz..."

Hayatı başkaları için mücadele ile geçmiş... Çok büyük riski olduğu halde bizi dinlememiş, yumurtalıklarını aldırmaya zaman ayıramamıştı... Hep bir bahane vardı...

"Şimdi ameliyat olsam 2 hafta çalışamam oğlanın okul taksiti var, hele okulunu bitirsin bi rahatlayalım o zaman hallederiz bu işi..."

Kemoterapiden çıkıp ertesi gün gece nöbetine giderdi... Hep ailesi için çabaladı...

Büyük kanser ameliyatından sonra neredeyse 3 haftadır yoğun bakım yatağında bilinci kapalı bir şekilde yatıyordu. Burnuna takılan besleme ŧüpü burun deliklerini acıtıyor, tüpü sabitleyen flasterler inanılmaz derecede kaşıntı yapıyordu.

Her 4-5 günde bir ailesine durumunu soruyordum, bir değisiklik yoktu, beyin hasar görmüştü, bilinci kapalıydı... Ümit yok diyorlardı...

Onu ziyarete gidemedim... Dayanamazdım...

Günler geçtikçe burun deliklerimde dayanılmaz kaşıntılar hissetmeye başladım, küçük yaralar da çıkıyordu. Hiçbir sebep yoktu...

....

O öğleyin oğlu arayıp üzücü haberi verdi... Yorgun bedeni daha fazla dayanamamıştı.... Sabaha karşı vefat etmişti....

...

O gün burun deliklerimdeki kaşıntının tamamen kaybolduğunu hissettim. Yaralar iki üç gün içinde iyileşti...

Benimle son bir kez konuşuyormuş, tahmin edemedim...

K.C.B. 12 Ekim 2015