İstanbul Tıp Fakültesinin efsane hocası, hepimizin ağabeyi, hastaların ümit ışığı Prof. Dr. Cemil Taşcıoğlu hocamızı kaybettik. Hepimize doktorluğu, hastalara şefkati öğretti..
Hastaları için son fedakarlığını bir korona virüs hastasını tedavi etmeye çalışırken yaptı.
ümitliydik... olmadı...
Böyle bir hocamızın yetişmesi 50 yıldır.
Mekanı cennet olsun...
"Her İstanbul Tıp Fakültesi öğrencisi bilir;
Cemil Hoca’dan vaka dinlemek sabahın erken saatlerinde bile uykusuzluk tanımaz. Kahve gerektirmez dersleri. Yerde oturmak istemiyorsan erken girmelisin amfiye, Cemil hoca’nın dersinde boş koltuk olmaz. Cemil Hoca’nın dersinden boş çıkılmaz.
Her İTF’li bilir;
Cemil Hoca sadece tıp dersi anlatmaz. Hekim olmanın sadece “tıp eğitimi” ile olmayacağını kazır zihnimize. “Hekim” kelimesini yaşar, yaşayarak anlatır. Bir hekim nasıl gülmeli, nasıl ağlamalı , hastasına nasıl yaklaşmalı, nasıl güven vermeli, her zaman nasıl umutla bakmalı hayata... Bir hekim nasıl sevmeli, neden sevmeli bütün dünyayı?
Her İTF’li en az bir defa Cemil Hoca ile vizit yapmanın o tatlı telaşını tatmıştır, o koşuşturmanın arasında istisnasız her hastayla olan samimi sohbetini dinlemiştir. Kapıdan çıkana kadar odada dinmeyen o duaları duymuştur, hissetmiştir nasıl teşekkür edeceğini bilmeyen onca hastanın gözlerindeki minneti.
Her İTF’li en az bir defa sizi, gözünü kırpmadan hayranlıkla izlemiştir hocam..."
