Zayıflama Ameliyatının Evlilik Üzerinde Büyük Etkisi Var

Okuma süresi: ∽6 dk  

Kristal, ameliyat olmaya karar verdiğinde henüz 30'lu yaşlarının ortalarındaydı. Doktoru çok erken olduğunu söylemiş ancak Oregon'daki üç çocuk annesi, 35. yaşından önce, obeziteye bağlı akciğer komplikasyonları nedeniyle kendini iki kez hastanede bulmuştu. Böylece tüp mide taktırdı. Ve ilk başta, kendisi ve ailesi için en iyi karar gibi görünüyordu. Kilo kaybediyordu, 16 ayda 100 kilo, kocası da öyle. Bütün aile daha aktif ve daha fazla enerjiye sahip görünüyordu. Ama sonra kocasının ağırlığı geri kaymaya başladı.

Bir koşu grubuna katılıp yarı maratonlara kaydolurken, kocasının depresyonu ve içki içme durumu daha da kötüleşti. Paylaştıkları sağlıklı yaşam tarzı artık aralarında konuşulmayan bir kamaydı. Kristal'in daha ince beden boyutu nedeniyle erkeklerden ve kadınlardan aldığı ek söylemeler, sadece gerilimi artırdı. 30 yıllık birlikteliğin ve 22 yıllık evliliğin ardından, lise aşıklar Kristal ve Kocası Haziran 2021'de boşandı. Kristal'in tek sorunu kilo kaybı değildi, ancak o ve eski kocası, bunun sonun başlangıcı olduğunu düşünüyorlardı.

Beklenmedik Bir Sonuç mu?

Pittsburgh Üniversitesi'nden yapılan yeni araştırma, Kristal'in deneyiminin yaygın olduğunu buldu. Bariatrik cerrahi geçiren kişilerin evlilik veya boşanma şansları ikiye katlanır. Çalışma, 1.441 obezite cerrahisi hastasının verilerini inceledi ve hiç evlenmemiş hastaların evlenme olasılığının %50'nin üzerinde olduğunu ve evli hastaların genel ABD nüfusuna kıyasla boşanma olasılığının iki katından fazla olduğunu buldu.

Bu ABD verileri, 2018 ve 2020'de bariatrik cerrahiden sonra benzer ilişki değişiklikleri bulan iki İskandinav çalışmasını takip ediyor. Ancak Annals of Surgery dergisinde yayınlanan yeni araştırmaya göre, ABD'deki ameliyat sonrası boşanma oranı Danimarka ve İsveç araştırmalarında bulunanın sadece yarısı kadardı.

Epidemiyolog ve baş yazar Wendy King, PhD, boşanma oranındaki artışa rağmen, çalışmadaki çoğu evliliğin değişmediğini belirtmek önemlidir. Aslında, çiftlerin %81'i ameliyattan 5 yıl sonra hala evliydi. Ancak ABD nüfusunun boşanma oranının %3,5 olduğu yerde, çalışmadaki bariatrik hastaların boşanma oranı %8 idi. Benzer şekilde, ameliyattan önce hiç evlenmemiş olanların evlilik oranı %18 iken, ABD nüfusunda %7 idi.

Ameliyat kesinlikle bir hastanın aşk hayatı için bir ölüm cezası değildir. Ancak evlilik ve boşanmadaki artış, bariatrik cerrahinin insanların ilişkilere nasıl girdiğini önemli ölçüde etkilediğini gösteriyor.

New York'ta sağlık ve zindelik konularında uzmanlaşmış olan klinik psikolog Rachel Goldman, "Mantıklı" diyor. "İnsanlar yaşam tarzlarını değiştiriyor." Ve bu değişiklikler ameliyat gününü başlatmaz veya durdurmaz, birisi ameliyat olmaya karar verir vermez başlar ve ömür boyu sürecek bir süreç olarak devam eder, diyor.

Araştırmanın baş yazarı King, bazı hastalar için bu sağlıklı alışkanlıkların "hayatta yeni bir kira" sunabileceğini söylüyor. Araştırmaya göre, ameliyattan sonra fiziksel sağlığı daha iyi olan hastaların evlenme olasılığı daha yüksekti. 

Ancak bariatrik cerrahi vakalarında uzmanlaşmış Goldman, sürekli yaşam tarzı değişikliklerinin mevcut ilişkilerin ritüellerini de önemli ölçüde etkileyebileceğini söylüyor. Belki bir çift ameliyattan önce dışarı çıkıp abartılı bir yemeğin tadını çıkarmayı severdi ya da her Cuma dondurma yiyip film izlediler. Bariatrik cerrahi ile gelen alışkanlık değişiklikleri, bir partnerin bu ritüellere daha az odaklanmasını gerektirebilir.

İlişkiler bilimine odaklanan bir düşünce kuruluşu olan Gottman Enstitüsü'nde ilişki terapisti ve klinik direktörü Don Cole, DMin, bu tür değişikliklerin bir veya iki kişiyi partnerlerinin onlardan uzaklaştığını hissetmesine neden olabileceğini söylüyor. Partneri sağlıksız alışkanlıkları savunmaya devam ederse, ameliyat olan kişi yeni yolculuğunda desteksiz hissedebilir, diyor D. Cole. Ameliyat olmayan kişi, partnerinin yeni sağlık öncelikleri yüzünden bir kenara atılmış hissedebilir.

Cole, olumlu ve sağlıklı olan değişikliklerin bile ilişkiler için bir tür kriz yarattığını söylüyor. Bu sadece bariatrik cerrahi değil. Eve bir bebek getirmek, kısırlık tedavileri ve madde bağımlılığının iyileşmesi, aynı zamanda ilişki memnuniyetsizliği ve boşanmanın da yordayıcıları olan olumlu değişiklikler olarak kabul edilir, diyor.

Cole, bir partnerin bariatrik cerrahi geçirdikten sonra çiftin bir dizi duyguya sahip olabileceğini söylüyor. Ne yazık ki, "bir terapist olarak deneyimlerim [bu konuda konuşmakta] o kadar iyi olmadıklarını söylüyor"

Ancak araştırmaya göre, bu ilişki değişikliklerinde rol oynayan tek şey bariatrik cerrahi değil. İlginç bir şekilde, evli hastaların ameliyattan 5 yıl sonra evli olmayan ancak birlikte yaşayan hastalara (%44) göre ayrılma veya boşanma (%13) çok daha düşüktü. Benzer şekilde, zaten ayrılmış olan çoğu insan ya boşandı ya da yeniden evlenmeye başladı. Goldman, sanki ameliyat ve yaşam tarzı değişiklikleri, bir ayağı kapıdan çıkmış (veya içeri girmiş) insanlar için bir katalizör görevi gördü.

Ameliyattan sonra yüksek cinsel istek de boşanmanın bir yordayıcısıydı. Aslında, ameliyattan önce boşanmayı etkileyen ameliyatla ilgili değişikliklerden daha fazla şey vardı. 

King, bu hastaların çoğunun "zaten değişim yolunda" olması muhtemeldir. "Ameliyatın onunla ne kadar ilgisi olduğunu kim bilir." ifadesini kullandı

Goldman, ameliyattan önce çok düşük bir öz-değeri olan hastayı hatırlıyor. İlişkisinden memnun değildi ama şu anki partnerinden daha iyisini yapabileceğine inanmadığı için kalmayı kabul etti. Ameliyattan sonra bakış açısı kökten değişti. Daha sağlıklı olmaya başladı, eğitimine yatırım yaptı ve iş değiştirdi. Ve ortağı değişiklik yapmak için ona katılmayı reddettiğinde, ayrıldı. Goldman, belki de bu hastalardan bazıları "zaten ayrılmayı düşünüyordu ama sadece kendine güveni yoktu" diyor.

Yine de, hastaların kilo verme prosedüründen önce ve sonra bariatrik cerrahiyi seçmenin ilişkilerini nasıl etkileyebileceği konusunda daha fazla danışmanlık almaları çok önemlidir, diyor King. Bakım standardı olmalıdır.

Goldman, şu anda ilişkiye özel danışmanlığın gerekli olmadığını söylüyor. Çoğu program, ameliyattan önce bir psiko-sosyal değerlendirme gerektirir, ancak bunlar oldukça çeşitlidir. Ve ilişkilerden söz edilen programlarda bile, ekipte çoğu zaman bir psikolog ya da lisanslı bir ruh sağlığı uzmanı bulunmaz.

King'in bariatrik cerrahi sonrası madde bağımlılığı üzerine önceki araştırması, alandaki yaygın uygulamayı değiştirdiğinden, Goldman bu yeni verilerin benzer bir etkiye sahip olacağını ve ilişki danışmanlığının norm haline geleceğini umuyor.

Cole'un kendisi de bariatrik cerrahi geçirdi. Potansiyel ilişki sorunlarına kısaca değinildiğini hatırlıyor. Klinikten biri, eğer evliliğinde bir sorun olduğunu hissediyorsa, bir profesyonelden yardım alması gerektiğini söyledi, o kadar.

Cole için ameliyattan sonra beklenmedik olumsuz utanç ve hayal kırıklığı duyguları vardı. Aşırı kilo kaybının meslektaşlarının konuşabildiği tek şey olduğunu hissetti ve kronik ağrısında herhangi bir değişiklik olmadığında, çok hayal kırıklığına uğradı, bunlar da prosedürü olmasının birincil nedeni.

Neyse ki, Gottman'da ilişki terapisti olan karısıyla duyguların çeşitliliği hakkında konuşabildi. Cole, "Derin bir güven duygusu yarattığını bildiğimiz şeylerden biri, [ne zaman] iyi olmadığımda partnerimin benim için orada olduğunu bildiğimdir" diyor.

Ancak bu olumsuz duygular, bir partnerden hakkında konuşulması veya duyulması en zor olan şeyler olabilir. Cole, kendi olumsuz duygularımızı paylaşmak ve başkasınınkini duymak zor, diyor.

Yeni bir "bağlantı ritüeli: birbirinize dönmeyi planladığınız anlar" yaratmayı tavsiye ediyor.

Bu, ikinizin de geçirdiği ameliyatla ilgili değişiklikler hakkında isteyerek konuştuğunuz günlük bir yürüyüş olabilir. Cole, kendinize şunu sormanızı ister: "Bu [zorlu] anlarda birbirimize yönelmeye niyetli miyiz?" 

KAYNAK https://www.medscape.com/viewarticle/979004