Onkolitik viroterapi

Son yıllarda, canlı virüslerin kanselere karşı terapötik ajanlar olarak kullanılma olasılığı araştırılmaktadır

• Onkolitik viroterapi olarak bilinen bu kavram, bazı virüslerin tümör hücrelerinde çoğaldığı, ancak doğal hücrelerde çoğalmadığı gözlemine dayanmaktadır. 
• Bu tür virüslerin, hücresel veya doku tropizminin spesifik bir varyasyonu olarak düşünülebilecek tümöre özgü tropizme sahip olduğu söylenebilir. 
• Tümör tropizmi için yapılan açıklamada, birçok kanser hücresinin pro-inflamatuar veya antiviral sitokinlere düzgün yanıt verememesi ile bağlantılı olduğu ileri sürülmektedir. 
• Tümör tropizmini arttırmak için bir onkolitik virüs adayını genetik olarak modifiye etmenin yaygın bir yöntemi, IFN aracılı bağışıklık tepkisine karşı koymaktan sorumlu viral genleri silmek veya değiştirmektir. 
  • Örneğin, influenza virüsü normalde insanları üretken bir şekilde infekte edebilir 
• Bununla birlikte, konakçı IFN yanıtına karşı koyan NS1 geninin silinmesi, yalnızca IFN aracılı bir yanıtın yokluğunda çoğalabilen bir virüsle sonuçlanır.
• Mutant virüs, tercihen kanser hücrelerinde çoğalabilir ve tümör regresyonuna neden olur. 
• Rekombinant virüsler, tek geni silinmiş öncüllerinden daha katı tümör tropizmine ve daha yüksek onkolitik potansiyele sahiptir. 
• Bu veriler, TNF ve IFN'ler gibi doğuştan gelen pro-inflamatuvar ve antiviral sitokinler tarafından tümör tropizminin düzenlenmesinin, virüslerin onkolitik terapötikler olarak potansiyel kullanımında kilit bir role sahip olabileceğini göstermektedir.