Hiperossifikasyon (hiperostozis; osteoma)

Tümü çene-yüz kemiklerinde saptanan, santral ve periferik tipleri olan, tümör ya da hiperplazi oldukları tartışılan, altçene oluşumlarının angulus mandibulae’nin lingual tarafında, üstçene oluşumlarının paranazal sinüslerde yerleştiği, radyolojik incelemede sınırları seçilebilen güçlü kemik yoğunlaşması alanları 

• Multipl oluşumlar sendroma-özgü bulgu olarak belirlenir (Gardner sendromu)
• Tek lezyonların çoğu osteokondrom olarak nitelenen tümörlerdir
• Hiperossifikasyon ya da osteoma nitelenen olguların neredeyse tümü çene-yüz kemiklerinde saptanır
• Santral ya da periferik konumda oluşabilirler
• Altçene oluşumları genellikle soliterdir; angulus mandibulae’nin lingual tarafında yerleşirler
• Üstçene oluşumları ise paranazal sinüslerde görülür
• Tümör gibi davranmayan soliter lezyonlara tedavi girişimi önerilmez
• Multipl olguların saptandığı sendromlardaki girişimler ise palyatif niteliktedir
• Radyolojik incelemede, sınırları seçilebilen güçlü kemik yoğunlaşması alanları görülür
• Mikroskopik incelemede, kompakt ya da spongiöz kemik hiperplazisi sonucu ortaya çıkan yerel kemik yoğunlaşması saptanır.

Araştırmacıların ikiye ayrıldığı konulardan biri de osteoma olarak nitelenen oluşumlardır. Bir grup araştırmacı tarafından benign bir kemik tümörü olarak nitelenen olgu, başka bir grup tarafından kemik dokusunun basit bir hiperplazisi ya da hiperossifikasyon olarak tanımlanır. İkinci görüşü savunan araştırmacıların en önemi dayanağı, kemik hiperplazisinin meydana geldiği alanda infeksiyon, travma ya da geçirilmiş bir kırık öyküsünün varlığıdır. Santral yerleşim gösterenlere “endosteal osteoma”, kemik yüzeyinde oluşan periferik tip oluşumlara “periostal osteoma” adı verilir.